Ons tweede weekend op IPZ...

Vandaag, zaterdag hebben Margot en ik genoten van een voormiddagje quality-time. Lekker lang samen in bed blijven liggen, rustig ontbijten, op het gemakje in de douche. En dit, terwijl papa bij broertje is gebleven in Gent. Margot geniet duidelijk van de tijd die ze met ons heeft! Ze is nog nooit zo lief, attent en begripvol geweest. Bovendien geeft ze meer en meer toe dat ze haar broertje echt mist...

Rond de middag zijn we dan afgezakt naar het ziekenhuis en heeft ze zich de héle namiddag superflink beziggehouden. Nu eens kijken naar een film, dan wat kleuren, dan eens een spelletje spelen, ... Echt de max!!!

Zaterdagavond is het terug aan papa zijn beurt om naar huis te gaan, samen met onze dochter, die eigenlijk liever in het ziekenhuis wilde blijven slapen bij haar broertje... :-( Hartverscheurend om je kind zo te zien wenen omwille van haar broer...

Na een erg onrustige en vooral slapeloze zaterdagnacht en een even onrustige dag, werden we dan toch nog gerustgesteld door de dokters. Matti is voorlopig stabiel en morgen, maandag, wordt er een landurige EEG gedaan om te zien of er inderdaad epilepsie wordt vastgesteld. De reden hiertoe is dat Matti zich enorm opspant en heel vaak stuipt, of dat dénken ze toch... Mocht het voortkomen door epilepsie kunnen ze dan medicatie geven zodat ons mannetje comfortabel kan wakker worden in plaats van de hele tijd te moeten vechten tegen de spasmen ofzo... 

Ze hebben vanavond wel zijn slaapmedicatie volledig gestopt en ook zijn blaassonde verwijderd. Nu is het weeral wachten tot hij wakkerder wordt zodat zijn tube kan verwijderd worden... De dokter heeft gezegd dat deze fase zeker nog een aantal dagen kan aanhouden.

Helaas is niks voorspelbaar...