Maandag 7 maart 2016
Een nieuwe week gestart, na een hoopvol weekend! Matti is sinds vrijdag enorm aan het vechten en spartelen om erop vooruit te gaan en dat lukt hem blijkbaar aardig goed!
Nadat hij weer heel dag nacht had liggen wurgen op zijn tube en hem zelfs los gemept had, besloot ik voor mezelf om het er toch eens over te hebben met de artsen, wanneer ze hun ronde komen doen. Ik begin ook zo stilaan te "wennen" aan de routine hier op IZP. Ik word meestal wakker rond 8 uur, wanneer de verpleegster(s) binnen en buiten lopen om medicatie te geven en om alles een beetje klaar te leggen om mijn oogappeltje te wassen. Gezien ik normaal gesproken écht geen vroege vogel ben, lig ik meestal nog na te soezen tot wanneer de kinesiste komt binnen gevlogen. Van een vrolijke en optimistische madam gesproken! Ze is echt de max! Ik denk dat Matti ook gek zal zijn van haar, eens hij terug "bij de zijne" zal zijn. Rond 8u30 - 9u00 mag Matti dan beginnen met zijn "turn-oefeningetjes". Alle gewrichtjes en scharniertjes worden eens goed bewogen zodat alles mooi soepel blijft tegen dat hij ze terug zal nodig hebben! Om af te sluiten, wordt er steeds een aantal minuten ferm op zijn borstkasje geduwd om zo zijn slijmen los te maken. Als afsluiter neemt ze dan één van de dunne slangetjes die steeds op het voeteinde van Matti's bed liggen, om zo de tube , zijn neusje en mondje slijmvrij te maken...
Wanneer Els klaar is, is het de beurt aan "de wasploeg". Dan komt de verple(e)g(st)er toe om ons aapje te wassen. In bed weliswaar, want in bad kan hij nog niet. Het wassen zelf is niet in 5 minuten gedaan natuurlijk! Tegen dat alles een wreef gekregen heeft, goed ingesmeerd is en terug op zijn plaats ligt, tegen dat er nieuwe lakentjes gelegd zijn en zijn mondje goed gepoetst is, is er al snel een uur voorbij. Bij alles help ik graag! Ik kreeg al vaak het compliment dat ik een goede assistente ben! Ik kreeg laatst nog een jobaanbieding. Niets voor mij hoor, want ik kan niet tegen bloed! Ik zou dus enkel goed zijn om kindjes te wassen en om infuusjes bij te hangen of te vervangen enz.
Na al dat "werken" is Matti bekaf en valt hij meestal terug in slaap. Dan is het tijd voor mijn ontbijt en een frisse douche! Ontbijten kwam er tijdens de eerste week niet echt aan te pas, maar sinds ik de andere mama's ook beter leerde kennen, ontbijten we meestal samen in de ouderruimte. Best wel gezellig. Dan wisselen we wat updates uit over onze kindjes en wordt er ook over gewone dagdagelijkse zaken gepraat, los van alle medische prietpraat! Na het ontbijt is het dan uiteindelijk tijd om mij helemaal klaar te maken! Op de afdeling zijn 2 kleine badkamertjes ingericht zodat alle inslapende ouders zich 's morgens en 's avonds kunnen douchen enz... Tussen 11 en 12 uur komen de artsen dan hun ronde doen en sta ik naast mijn Mattitje klaar om de dagelijkse update te horen!
Vandaag kwam de arts binnen die Matti ook vrijdag had onderzocht. Ze verschoot zich een bult toen ze zag hoe wakker hij was! Zijn ogen waren nochtans pas half open! In mijn ogen zag hij er eerder slaperig uit, hihi! Ik vertelde over de tube enz. en tot mijn grote verbazing begon ze zélf over extuberen! Hij staat immers al bijna 2 weken op support en ademt eigenlijk vrij goed zelfstandig! Hij hoest ook goed met zijn tube dus ze had alle reden om het te proberen! Ze verwittigde me wel dat dit zonder garantie is! Mochten ze zien dat Matti in de problemen komt, intuberen ze gewoon terug...
Ik was über-gelukkig met dit nieuws en zelfs dát drukt niet uit hoe ik me voelde!!! Ik nam meteen mijn gsm en liet de familie weten hoe laat het was! Iedereen deelde dezelfde gevoelens! Blijheid alom!!! Ik kan al niet wachten tot morgen en krijg al zenuwen door eraan te denken!!! Zo spannend!!!! Arn blijft vanavond slapen en wie weet is hij morgen - tegen dat ik er ben - al geëxtubeerd!!! Brrrr!!! Komaan, Mattitje, jij kunt dit!!!!
Nadat hij weer heel dag nacht had liggen wurgen op zijn tube en hem zelfs los gemept had, besloot ik voor mezelf om het er toch eens over te hebben met de artsen, wanneer ze hun ronde komen doen. Ik begin ook zo stilaan te "wennen" aan de routine hier op IZP. Ik word meestal wakker rond 8 uur, wanneer de verpleegster(s) binnen en buiten lopen om medicatie te geven en om alles een beetje klaar te leggen om mijn oogappeltje te wassen. Gezien ik normaal gesproken écht geen vroege vogel ben, lig ik meestal nog na te soezen tot wanneer de kinesiste komt binnen gevlogen. Van een vrolijke en optimistische madam gesproken! Ze is echt de max! Ik denk dat Matti ook gek zal zijn van haar, eens hij terug "bij de zijne" zal zijn. Rond 8u30 - 9u00 mag Matti dan beginnen met zijn "turn-oefeningetjes". Alle gewrichtjes en scharniertjes worden eens goed bewogen zodat alles mooi soepel blijft tegen dat hij ze terug zal nodig hebben! Om af te sluiten, wordt er steeds een aantal minuten ferm op zijn borstkasje geduwd om zo zijn slijmen los te maken. Als afsluiter neemt ze dan één van de dunne slangetjes die steeds op het voeteinde van Matti's bed liggen, om zo de tube , zijn neusje en mondje slijmvrij te maken...
Wanneer Els klaar is, is het de beurt aan "de wasploeg". Dan komt de verple(e)g(st)er toe om ons aapje te wassen. In bed weliswaar, want in bad kan hij nog niet. Het wassen zelf is niet in 5 minuten gedaan natuurlijk! Tegen dat alles een wreef gekregen heeft, goed ingesmeerd is en terug op zijn plaats ligt, tegen dat er nieuwe lakentjes gelegd zijn en zijn mondje goed gepoetst is, is er al snel een uur voorbij. Bij alles help ik graag! Ik kreeg al vaak het compliment dat ik een goede assistente ben! Ik kreeg laatst nog een jobaanbieding. Niets voor mij hoor, want ik kan niet tegen bloed! Ik zou dus enkel goed zijn om kindjes te wassen en om infuusjes bij te hangen of te vervangen enz.
Na al dat "werken" is Matti bekaf en valt hij meestal terug in slaap. Dan is het tijd voor mijn ontbijt en een frisse douche! Ontbijten kwam er tijdens de eerste week niet echt aan te pas, maar sinds ik de andere mama's ook beter leerde kennen, ontbijten we meestal samen in de ouderruimte. Best wel gezellig. Dan wisselen we wat updates uit over onze kindjes en wordt er ook over gewone dagdagelijkse zaken gepraat, los van alle medische prietpraat! Na het ontbijt is het dan uiteindelijk tijd om mij helemaal klaar te maken! Op de afdeling zijn 2 kleine badkamertjes ingericht zodat alle inslapende ouders zich 's morgens en 's avonds kunnen douchen enz... Tussen 11 en 12 uur komen de artsen dan hun ronde doen en sta ik naast mijn Mattitje klaar om de dagelijkse update te horen!
Vandaag kwam de arts binnen die Matti ook vrijdag had onderzocht. Ze verschoot zich een bult toen ze zag hoe wakker hij was! Zijn ogen waren nochtans pas half open! In mijn ogen zag hij er eerder slaperig uit, hihi! Ik vertelde over de tube enz. en tot mijn grote verbazing begon ze zélf over extuberen! Hij staat immers al bijna 2 weken op support en ademt eigenlijk vrij goed zelfstandig! Hij hoest ook goed met zijn tube dus ze had alle reden om het te proberen! Ze verwittigde me wel dat dit zonder garantie is! Mochten ze zien dat Matti in de problemen komt, intuberen ze gewoon terug...
Ik was über-gelukkig met dit nieuws en zelfs dát drukt niet uit hoe ik me voelde!!! Ik nam meteen mijn gsm en liet de familie weten hoe laat het was! Iedereen deelde dezelfde gevoelens! Blijheid alom!!! Ik kan al niet wachten tot morgen en krijg al zenuwen door eraan te denken!!! Zo spannend!!!! Arn blijft vanavond slapen en wie weet is hij morgen - tegen dat ik er ben - al geëxtubeerd!!! Brrrr!!! Komaan, Mattitje, jij kunt dit!!!!
.png)
Reacties