19 maart - 1 week voorbij...

We zijn aan een lange weg begonnen, zoveel is zeker. Matti gaat vooruit, maar uiteraard érg langzaam dus weet ik niet goed wat ik elke dag moe vertellen... Ik heb er ook niet elk dag de moed voor of soms ontbreekt het me ook wel eens aan zin of motivatie... Inspiratie daarentegen, daarvan is er genoeg! :-)

Ik ga voor mezelf en vooral voor Matti een soort dagboekje bijhouden waarin nadien zijn vooruitgang zal naar voor komen!


Vrijdag 19 maart
Na 5 dagjes op pediatrie / revalidatie mogen we een klein beetje blij zijn want maakt kleine mini-dwergensprongetjes. Hij begint éindelijk een beetje gericht te kijken! Vooral in de richting van het geluid is dat dan, maar ook meer en meer zonder dat er geluid aan te pas komt dus we vermoeden dat hij nog kan "zien"!

Ook begint hij bepaalde dingen te "herkennen": Liedjes uit de klas, zijn zus, tv-programma's!

Neen, hij "zegt" nog steeds niks. Alleen geluidjes. Bij de logo leert hij nu eerst terug goed slikken, met gesloten mond ipv open mond.

Hij is te vergelijken met een baby nu en moet echt álles opnieuw leren, heb ik de indruk... Maar zolang het goed gaat en vooruit gaat, hebben we alle reden om blij te zijn!

Dus op reva-vlak doet hij het 👍🏼👍🏼👍🏼

Op medisch vlak ook behoorlijk, behalve dat hij sinds dinsdag regelmatig moet overgeven. Hij krijgt nu sinds gisteren antibiotica omdat de infectiewaarden in zijn bloed lichtjes gestegen waren en hij ook nu en dan wat koorts maakte... Alles ongevéér onder controle dus!













Reacties

Populaire posts van deze blog

16 februari 2016 staat voor altijd in mijn geheugen gegrift...

Post-Corona?

Een nieuwe wind...