Oktober 2011 - "Grote zus in wording..."

Wanneer alle paperassen achter de rug waren en het enkel nog afwachten was tot we onze sleutel kregen, keerde de rust heel eventjes terug binnen ons gezinnetje. Ergens halfweg oktober bleven mijn regels uit en wist ik meteen dat we prijs hadden! Ik haastte me naar het Kruidvat achter een reeks zwangerschapstesten en deed meteen de test toen ik thuis kwam! POSITIEF! Hoeraaaa!!! Ik was zwanger!!! Eventjes rekenen en tellen en ik moest ongeveer 5 weken zijn! Diezelfde dag nog naar de dokter voor een bloedafname en gauw bellen naar Dr. Bafort voor een afspraak voor een eerste zwangerschapsonderzoekje! Uiteraard begin je snel eens uit te rekenen en ik kwam op een uitgerekende bevallingsdatum van 19 juni 2012!!! Joepie!!! Een baby net voor de zomer! Dat betekende: veel gaan wandelen, genieten van het mooie weer én een verlangde zomervakantie - precies of ik ben al niet blij met de 2 maanden die we in het onderwijs sowieso hebben!!! Haha!!! :-D

Nog geen week later mochten we naar de gynaecoloog om ons beebje eens van naderbij te bekijken! Bij mijn eerste zwangerschap, waren we eigenlijk nog maar net "klant" bij Bafort en voelden we ons eigenlijk meteen super bij hem, allé, ikke toch want Arn moest daar niet met heel zijn marktkraam gaan open liggen! Hij wenste ons dan ook meteen van harte proficiat enz... Kortom, hij was even enthousiast als wij zélf! Deze keer verliep mij eerste consultatie ietwat anders... Hij vroeg wanneer mijn laatste regels waren en nog een hoop andere "standaardvragen" om zo te kunnen berekenen wanneer mijn D-Day zou zijn en jep, ik was juist: 19 juni 2012! "Goed zo, mevrouw Van C..., u zou nu dus 6 weken zwanger moeten zijn! We zullen eens kijken. Ik geloof dat het met een uitwendige echo wel moet lukken!" Ik installeerde me op de tafel en staarde al naar de televisie om mijn kleinste hartendiefje te bewonderen! Maar groot was de teleurstelling, ook bij mijn arts, toen we niet meteen iets zagen... Oei! Hier klopte iets niet! Vervolgens zei "Baffie" dat hij toch nog inwendig zou moeten kijken en inderdaad, toen zagen we al meer resultaat! Als niet-medisch-geleerde zie je op die beelden wel íets, maar dan ook weer niets. We zagen die "bol" die de baarmoeder voorstelde en vervolgens "iets", een vlekje, die ons kindje zou moeten zijn. "OK, in orde!", luidde het plotseling. Hoe? In orde? Geen "proficiat mevrouw Van C..., u bent zwanger!" zoals de eerste keer??? Ik maakte mijn lichte bezorgdheid over en kreeg als antwoord dat ik wel zwanger was, maar dat het nog erg vroeg was. Hoezo, erg vroeg? Niet vroeger dan 2 jaar geleden, toen Margot in mijn buik zat aan 4 weken zwangerschap!? Hemeltje, ik voelde mij hier echt niet goed bij! Noem het een moederinstinct, maar ik voelde aan mijn water dat er iets niet pluis was!!! 

Reacties

Populaire posts van deze blog

16 februari 2016 staat voor altijd in mijn geheugen gegrift...

Post-Corona?

Een nieuwe wind...