16 januari 2009 - eindelijk, 't is 't moment!

Woehoew, vandaag officieel gestopt met de pil!!! De komende dagen draait het in bed nog om één ding ;-) Haha! Gelukkig, en tegelijkertijd jammer genoeg :-), duurde onze oefenperiode niet te lang want eind maart bleek ik al zwanger!!! We wisten het alleen nog niet natuurlijk. We zijn het te weten gekomen vlak voor we op reis zijn vertrokken naar Egypte, eind april! Man, wat heb ik daar een week afgezien... Innestelingskrampen, ik weet er ALLES van!!! Een klein voorproefje op de weeën die er enkele maanden later ook aankwamen! Ook van alle mogelijke zwangerschapkwaaltjes kreeg ik een langdurige uithoudingscursus!!! 4 maanden zo misselijk als iets, constant overgeven, overal waar ik kwam! Ik was 5 maanden zwanger en je kon het amper zien omdat ik zoveel was vermagerd! Eens dat de misselijkheid over was, kampte ik met een zalige bekkenkanteling die me tergde tot de dag dat ik ben bevallen! Maar in ruil voor alle pijn, kreeg ik het zalige gevoel van een kindje te voelen leven en groeien in mijn bolle buikje!

Ondertussen hoorden we dat Arn zijn aangetrouwde neef en zijn vrouwtje ook mama en papa geworden waren. Maité was geboren! Vanaf dat moment zijn we steeds meer naar elkaar toegegroeid en zijn we uitgegroeid tot beste maatjes!

De weken passeerden en we telden langzaam af naar de grote dag! Ons eerste kindje was uitgerekend voor 25 december! Oh neen, een kerstekind! Oh neen, met de feestdagen in het ziekenhuis liggen!? Dat zou geen waar zijn!!! Bij de laatste controle, aan 38 weken, liet ik het woordje "ricinusolie" vallen tegen de gynaecoloog en hoorde ik dat hier geen gevaar aan was. Het was een natuurlijk laxeermiddel. Wanneer zwangere vrouwen dit nemen op het laatste van hun 39-40-weken-durende zwangerschap, kán het zijn dat de weeën starten door de voortdurende buikkrampen om naar de wc te gaan... Haha, zo gezegd, zo gedaan! We zouden nog wachten tot ik 39 weken was zodat ik op 19/12 kon bevallen en dan op tijd terug thuis zou zijn voor kerstavond! 

Op vrijdagavond 18 december moesten we gaan eten bij mijn ouders, die zich intussen al "moemoe en poepoe" hadden genoemd! Ik had, voor vertrek, vlug een eetlepel van die olie ingenomen - jakkie!!!! Tijdens het eten en ook nadien zat mijn schatje voortdurend snoeten naar me te trekken die vroegen hoe het zat! Het was hilarisch! Omstreeks 22u waren we terug thuis want "we waren een beetje moe"! Haha! Bij onze thuiskomst nam ik meteen nog een slok van die olie want ik voelde nog geen enkel krampje!!! Amper anderhalf uur later, toen we klaar stonden om naar bed te gaan, begon ik lichte krampjes te krijgen in mijn onderbuik. Eindelijk!!! 

De hele nacht was ik in de weer met heen en weer geren naar de wc! Ja man, mocht je ooit problemen hebben met je natuurlijke afvoersysteem, raad ik je zéker deze olie aan hoor!!!! Omstreeks 6u maakte ik Arn uiteindelijk wakker want toen had ik om het kwartier een pijnlijke steek in mijn buik, terwijl er onderaan niks meer uit de afvoerleidingen kwam! Dit zijn dus weeën, dacht ik... We maakten ons klaar en zaten om 6u25 in de auto om rustig naar het ziekenhuis in Oostende te vertrekken. Het was eerder die week beginnen sneeuwen dus snel kon het niet gaan... Vandaar dat ik ook nu al wilde vertrekken! Na veel puffen en draaien en keren en vooral de hand van mijn prins plat knijpen, kreeg ik ik rond 13u 's middags die verlossende epidurale! Was me dat een belevenis!!! Ik had hier al schrik voor van vóór ik zwanger werd!!! Ik heb nooit ervaring gehad met drugs & rock 'n roll, maar dit kan me wel een idee geven hoe heerlijk het voor gebruikers moet zijn om zo high in the sky te zijn! Eindelijk ontspannen afwachten tot ons wondertje er was! Lang duurde het niet voor het zover was! Rond 17:00 - 17:30 begon ik precies wat draaierig te worden in mijn bed. Mijn sjoeke lachte er nog mee en zei dat ik niet zou flauwvallen terwijl ik neerlag! Mijn gynaecoloog was een halfuurtje eerder net klaar met een bevalling en was eventjes polshoogte komen nemen (letterlijk dan!) en daarop zei hij al dat hij niet meer naar huis zou gaan want het zou geen uur meer duren tegen dat het mijn toer was! Ik stuurde mijn schatje dus snel achter de dokter, die voelde en meteen beval dat ik mocht geïnstalleerd worden op de verlostafel!!! De reden dat ik draaierig werd, was omdat mijn beebje op mijn slagaders in mijn lies aan het drukken was! Weer eventjes puffen en roepen en tieren en dan vooral fameus persen en hopla: wij waren om 18:08 de trotse ouders van een Margootje geworden!!! Een flinke, mooie meid die ons leven compleet maakte! Het oogappeltje van de ganse familie!

Wat waren mama en papa gelukkig toen we jou het eerst zagen! Dat kleine warme, glibberige lijfje op mijn buik! Het leek allemaal zo onwerkelijk!!! Toen ik je moest afgeven aan de vroedvrouw om je te laten wegen en meten, moest ik zelf eventjes bekomen van de emotie. Tranen in overvloed en een echte rollercoaster van emoties! Het lijkt als de dag van gisteren!!!


Reacties

Populaire posts van deze blog

16 februari 2016 staat voor altijd in mijn geheugen gegrift...

Post-Corona?

Een nieuwe wind...