18 februari 2016 - ...en wachten...

7u23
Toch een uurtje of 5 "goed" geslapen vannacht! Ik kan er terug tegen! Van papa nog geen teken van leven dus die slaapt nog, geloof ik. Ook terug een sterke papa dus!

Ze hebben daarstraks zijn mondverzorging gedaan en ik ben wakker geworden van de alarmen die voortkwamen van de monitor van zijn beademingsmachine. Ze hebben zijn tube geaspireerd om slijmen te verwijderen enz. en dat piept dan verschrikkelijk. Echt verschieten! Ik ben er komen bij staan en heb wat gebabbeld tegen de verpleegster en ook tegen Mattitje en aan zijn waarden konden we zien dat hij alerter was!!!! Hij heeft zéker 4-5 bewogen met zijn oogleden... En we zien net op de monitor dat hij nu en dan al wat tegendruk geeft op zijn beademingsmachine!!!!! 

13u09
Net de arts op bezoek gehad om alles eens te controleren. Uit de EEG blijkt dat er misschíen toch mini-puntjes zijn die wijzen op eventuele epilepsie... Erg is dat niet natuurlijk en het is ook nog niet gezegd dat ie dát er zal aan over houden, maar het bevindt zich binnen de mogelijkheden. Hij probeert te knipperen met zijn ogen en ademt soms es mee, maar het is nog heel erg pril! De NMR van morgen is nu cruciaal en zal ons een beter beeld geven van wat er in zijn hoofdje gebeurt...

Van de vrijwilligers die "de zonnedekentjes" haken, kreeg Matti een Minion-dekentje omdat ze hadden gezien dat we een pluche-Minion mee hadden. Ze moeten gedacht hebben dat Matti een liefhebbertje was. Hij vindt dit inderdaad grappige mannetjes, maar het is niet dat ons huis er vol van staat... (daar zal - na deze ziekenhuisopname duidelijk verandering in komen hihi!) 

Ondertussen kwam er op Facebook een heuse geluksketting van kaarsjes, klavertjes en Minions tot stand want iedereen paste zijn profielfoto of omslagfoto aan om ons zo duidelijk te maken hoeveel ze aan ons en aan Matti dachten... Echt de max!!! Van ons kreeg Matti een mooie Minion-ballon die we aan zijn raam zetten: de Minion-room!!!