Post-Corona?

Hoi lieve volgers,

kunnen we al spreken over "post-Covid"? Een tijd waarin (bijna) alle maatregelen waarmee we de afgelopen 2 jaar hebben moeten leren leven, niet meer van kracht zijn? Ik durf het bijna niet te hopen en vrees voor wat het najaar ons terug zal brengen, maar goed. We leven van dag tot dag en nemen wat er komt. Dat hebben we toch al geleerd de laatste jaren. Moeilijk gaat ook, nietwaar?

Corona heeft ons letterlijk van elkaar geïsoleerd. Het waren 2 lange jaren van ontsmetten, mondmaskers, social distancing, no hugging, no kissing, enz... Voor ons gezin was het vooral een lange tijd van schrik en daardoor héél weinig sociaal contact. We waren bang, erg bang, voor wat ons te wachten stond en dan vooral wat de impact zou zijn op onze kleine kameraad. Hoewel we altijd redelijk gerust waren wat betreft Matti's gezondheid, moeten we toch altijd in gedachten houden dat hij niet recupereert als een normaal kindje. Wanneer hij bijvoorbeeld verkouden wordt, duurt het wéken eer alle snot en slijmen verdwenen zijn. Matti kan zijn neus niet snuiten, kan niet hoesten op commando, ... Alles gebeurt reflexmatig en hierdoor verloopt elk genezingsproces dus veel langzamer. Covid in zijn longen konden we dus absoluut missen! Heel wat mensen uit onze familie en vriendenkring dacht ongetwijfeld dat we overdreven, maar wij wilden onze "bubbel" echt zo klein mogelijk houden om hem zoveel mogelijk te beschermen. En of het ons gelukt is! Na 2 jaar Covid-gekte is het beestje hier nog niet binnen geraakt. OEF! Hopelijk blijft het zo.

Het is hier de afgelopen 2 jaar erg stil geweest, simpelweg omdat er erg weinig te vertellen viel... Alhoewel...

De grote verbouwingen om ons huis aan te passen aan Matti's noden zijn méér dan geslaagd! Ons aapje heeft een pareltje van een kamer gekregen en beneden hebben we éindelijk voldoende circulatieruimte zodat muren en deurlijsten niet langer sporen vertonen van rolstoel-botsingen. ZALIG!!! Het is eigenlijk een beetje "dankzij" alle lockdowns dat we zelfs met de afwerking al klaar zijn. Laat ons zeggen dat de werken - van afbraak tot volledige afwerking - 11 maanden geduurd hebben. We zijn op 1 februari 2020 gestart met afbreken, op 1 maart zijn de grondwerken begonnen en op 13 juli sliep iedereen terug in zijn / haar eigen kamer. Ik moet er wel bij zeggen het een "once in a lifetime - experience" is geworden. Never again! 😅

Voor de nieuwsgierigen: in dit filmpje zie je welke werken er hebben plaatsgevonden:


of door op deze link te klikken: 

https://www.canva.com/design/DAFCFmZHc4w/-DqrzT-XhiyA2PsKmGPNWw/watch?utm_content=DAFCFmZHc4w&utm_campaign=share_your_design&utm_medium=link&utm_source=shareyourdesignpanel



Uitstapje naar Brussel vorige zomer :)
Fel licht buiten dus oogje dicht, dacht Matti - hihi
Foto's nemen met ons manneke is niet altijd evident. ;)

It is what it is... 

Liefs, wij xxxx




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

16 februari 2016 staat voor altijd in mijn geheugen gegrift...

Afbeelding
De krokusvakantie was alweer voorbij en het gewone leven, de gewone werk- en schoolweken waren terug in gang geschoten. Via de telefoon had ik van moemoe vernomen dat het steeds beter ging met Matti; hij at weer wat meer, speelde nu en dan een beetje en kon alweer een beetje lachen.  Dinsdagavond, 16 februari. Na schooltijd moest ik gaan trainen met mijn personal trainer. Dat was mijn wekelijks ritueel sinds een maand of 3. Ik ben behoorlijk intensief beginnen sporten om aan mijn figuur te werken en heb er tevens ook mijn uitlaatklep in gevonden!  Na het sporten snel Margot uit de opvang ophalen en naar huis om een boterham te eten. Net toen Margot haar dessertje aan het binnenspelen was, en ik de chauffage in de badkamer, ging de bel. Daar was poepoe met mijn kaboutertje! Vrolijk en lachend stapte hij binnen en vroeg hij meteen ook een chocolaatje! :-) Ik installeerde hem aan tafel en gaf hem een klein reepje Kinder-chocolade. Poepoe nam afscheid van ons en reed terug n...
Meer lezen

Een nieuwe wind...

Afbeelding
Lieve help! Ruim anderhalf jaar geleden de laatste update over hoe ons leven de afgelopen jaren veranderd is. Mijn god, de tijd vliegt! Hoewel deze blog me een tijdlang staande hield in de moeilijkste en zwaarste periode uit mijn leven - en dan vooral door de véle positieve en  steunende  reacties die we erdoor kregen - is mijn reddingsboei nu meer naar de achtergrond verdrongen. 2018 was weeral een jaar van vele eerste keren en weeral konden we zelf ervaren dat het niet evident is om het leven "gewoon" te nemen zoals het komt wanneer je moet leven met een beperking. Zo gingen we afgelopen zomer voor het eerst sinds we ons "nieuw Mattitje" hebben, op reis met het vliegtuig. We zorgden ervoor dat alles tot in de puntjes geregeld was dankzij TUI en ons reisagentschap Kati Travel uit Oostende! Wat een madam! Dankzij haar waren we écht op reis! Uitermate genieten vanop onze ligstoel aan het strand, leuke uitstappen gedaan met en zonder buggy-hindernissen en zalige ...
Meer lezen