Dinsdag 15 maart 2016 - dag 2 op pediatrie

Arn heeft minder goed geslapen omdat het bed hier smaller is dan op IZP :-) Haha! Daarbij komt dat Matti sinds 3u vannacht veel heeft gehoest en dus heeft papa zijn oogjes weinig kunnen laten rusten.

Deze morgen had Matti anderhalf uur reva en ook deze namiddag mocht hij nog eens een uurtje gaan "turnen". Al moet je je daar niet bij voorstellen dat hij gaat koprollen enz. Nu toch nog niet! Hihi! Je merkt dat ik ook al ietsje positiever ben (met veel ups en downs natuurlijk) omdat we duidelijk een verschil zien vandaag! Hij is iets meer ontspannen! Hij kijkt nóg meer dan gisteren, heeft al een paar keer geniesd en reageert weer ietsje meer op prikkels! Hij trekt zich niet meer zo vaak weg wanneer je aan hem komt en windt zich ook niet meer zo op wanneer we meer praten in zijn bijzijn. Ook zijn ademhaling lukt prima! Alleen bij stress lijkt hij wel een beetje op ons hondje Trixie! Die knort evenveel wanneer ze ademt! :-)

Tijdens de kiné heeft hij op schoot gezeten, helemaal rechtop en konden ze vaststellen dat zijn nekspieren nog niet helemaal "weg" zijn. Hij doet moeite om zijn hoofdje rechtop te houden! Way to go!!!! Hij zal ook een speciale matras krijgen waarmee we hem deftig zullen kunnen positioneren enz!

Toen iedereen weg was vanavond, ben ik op mijn gemak mijn eten gaan opwarmen. Daarna mijn pyjamaatje aangetrokken, mijn balletjes in tomatensaus verorberd en dan heb ik mij wat beziggehouden met betalingen doen enz... Ook de formulieren voor de annulering van onze reis moesten nog ingevuld worden dus deed ik dat er ook maar nog bij. Na afloop besloot ik mijn pc aan te zetten om mijn blogje wat aan te vullen. Het was immers al ruim een week geleden dat ik nog geschreven had! 

Ik checkte eerst nog eens of mijn kleine vriend nog ok was en merkte dat zijn pampertje behoorlijk "gevuld" was. Dan eerst maar een nieuwe broek enz. Nadien besloot ik een knuffelmomentje in te lassen! Voordeel hier is dat we zoveel mogelijk zelf mogen doen! Schitterend!!!!!! Eindelijk was ik weer Matti zijn mama en niet zijn toeschouwer!!! Ik legde hem wat opzij en nestelde me dicht bij hem! Zalig! Zowel hij als ik kwamen tot rust! En daar waren ze... Tranen van blijdschap... Mijn engeltje... En wat een strijd die hij moet voeren... 

Ik heb vanavond gemerkt dat ik hem - in een stressmomentje - goed kan kalmeren door hem op schoot te nemen en zijn beentjes te plooien!!! Hiervan komt hij helemaal tot rust... Zaaaalig, mijn baby van 3... Helemaal opnieuw geboren... :'-)

Slaap zacht, keppetje...
Slaap zacht, Margootje...
Slaap zacht, Mattitje...
Slaap zacht, iedereen...

xxxxx